Tayyip Bey yeter!

Başbakan’ın Pazar günkü grup toplantısında kendinden ve grubundan emin konuşmaları doğrusu beni rahatsız etmişti. Gazetelerdeki ‘zarf kontrolü’ yapıldığına dair görüntüler ne kadar rahatsız edici ise Başbakan’ın grubuna yönelik yüksek güven ifadeleri de o denli rahatsız ediciydi.

Daha bir gün geçmeden Ak parti grubu, 12 fire birden verdi.

Kalbine tam 12’den sıktı kurşununu…

Ak Parti’nin, demokrasinin ve dolayısıyla halk iradesinin kalbine kurşun sıkanlar yine Başbakan Erdoğan’ın tercihiyle milletvekilliği elde etmiş kimseler değil mi?

Kurşunlarını kendi partilerine sıkanların, meclis başkanı olmalarını, bakan olmalarını sağlayan da Başbakan’ın kendisi değil mi?

Amiral’in hazin sonu

Devletin iki gazetesi vardır. Birinin adı ‘Resmi Gazete’, diğerinin ki ise ‘Devlet Gazetesi’ yani ‘Hürriyet’

Devlet Gazetesi’nde önceki gün, beklenen bir deprem meydana geldi. Önce Genel Yayın Yönetmeni ardından da patronu istifa etti. Daha doğru bir ifadeyle istifa etmek zorunda kaldılar.

Her iki istifa da, başbakanının istifası kadar önemli…

Çünkü bu gazete resmi sahibi olarak gözüken Doğan Grubu kadar, ‘Bab-ı Âli’nin de amiral gemisidir.

Daha üç beş ay önce Başbakan’a kafa tutan Aydın Doğan’a ne oldu ki, bugünlere getirdiği yayın organlarının yönetiminden istifa ediyor?

Böyle bir yayın organının başında 20 yıl aralıksız oturacaksınız ve bir ikindi vakti aniden istifa edeceksiniz. Ancak bunun için ikna edici bir gerekçe sunamayacaksınız…

Hadi, hem fiili ve hem de resmi patronlar zor durumda peki Genel Yayın Yönetmeni’ne ne oluyor?

Neden ayrılıyor?

Bu istifalar bir mesaj mı?