Amiral’in hazin sonu

Devletin iki gazetesi vardır. Birinin adı ‘Resmi Gazete’, diğerinin ki ise ‘Devlet Gazetesi’ yani ‘Hürriyet’

Devlet Gazetesi’nde önceki gün, beklenen bir deprem meydana geldi. Önce Genel Yayın Yönetmeni ardından da patronu istifa etti. Daha doğru bir ifadeyle istifa etmek zorunda kaldılar.

Her iki istifa da, başbakanının istifası kadar önemli…

Çünkü bu gazete resmi sahibi olarak gözüken Doğan Grubu kadar, ‘Bab-ı Âli’nin de amiral gemisidir.

Daha üç beş ay önce Başbakan’a kafa tutan Aydın Doğan’a ne oldu ki, bugünlere getirdiği yayın organlarının yönetiminden istifa ediyor?

Böyle bir yayın organının başında 20 yıl aralıksız oturacaksınız ve bir ikindi vakti aniden istifa edeceksiniz. Ancak bunun için ikna edici bir gerekçe sunamayacaksınız…

Hadi, hem fiili ve hem de resmi patronlar zor durumda peki Genel Yayın Yönetmeni’ne ne oluyor?

Neden ayrılıyor?

Bu istifalar bir mesaj mı?

Doğan’ı vuran, kendi silahı

Türk medya tarihi, medya patronları açısından iniş ve çıkışlarla dolu. Çok değil on yıl öncesinin medyası artık yok. Simavi, Bilgin ve Uzan ailesinin akıbetleri herkesin mâlumu.

Elinize geçirdiğiniz bir aleti yahut gücü, amacı dışında kullanırsanız bir gelip sizi vurur. Açtığınız ateşin mermisi bir gün gelip sizi bulur. Yaktığınız her ateş bir gün gelir sizi de sarar. İmdat çığlığı attığınızda yapayalnız olduğunuzu anlarsınız. Artık çığlığınızı duyacak kimse yoktur.

Bugün Aydın Doğan’ı saran ateş, dün Uzanları ve Bilgin ailesini sarmıştı. Geçmişteki ateşleri belki de en çok Doğan Medyası’nı mutlu etmişti. Doğan’ın bugünkü yapayalnızlığı bu yüzden…

Şimdi fatura ödeme sırası, güç sarhoşluğuyla bir gün sıranın kendinse geleceğini fark edemeyen Doğan’da!